Damherten (Dama dama) doen het relatief goed in onze contreien. Als men ze al te zien krijgt, gebeurt dat vaak bij schemering, maar af en toe kan men ook overdag geluk hebben: deze roedel was aan de bosrand rustig aan het herkauwen toen wij op het wandelpad net een bocht hadden genomen. De dieren stonden naar schatting 120 meter van ons, waren alert, hielden ons nauwlettend in het oog, maar bleven toch nog een aantal minuten staan vooraleer in het bos te verdwijnen. Een mooie ontmoeting en een fotografisch buitenkansje.
Het mannetje damhert heeft een schofthoogte van 85-95 cm, en is daarmee kleiner dan het edelhert (Cervus elaphus) en groter dan het ree (Capreolus capreolus). Ook binnen één roedel komen veel kleurvarianten voor, en er is een kleurverschil tussen zomervacht en wintervacht. Bij alle dieren loopt een donkere aalstreep vanaf de staartwortel over het laatste deel van de rug. Het achterwerk, ook wel spiegel genoemd, is vaak wit met een zwarte middenstreep en aan de bovenzijde zwart omrand.
Zijn staart is opvallend lang met aan de bovenzijde een donkere lengtestreep. Hij heeft donkere ogen, grote oren die duidelijk aan de zijkant van de kop uitsteken. Zijn snuit is spits met een zwarte neusspiegel en duidelijk zichtbare neusgaten. De witte vlek op de onderlip (zoals bij ree) ontbreekt.
