Bijzon in Oostende

Op de bovenste foto ziet u, rechts naast de zon, een lichtverschijnsel dat lijkt op een stukje regenboog: het gaat om een bijzon: fel gekleurde vlekken met alle kleuren van de regenboog. Soms, zoals op de foto, is één bijzon zichtbaar, soms twee. Dit verschijnsel komt relatief vaak voor, maar wordt niet frequent waargenomen, want men moet ervoor in de richting van de zon kijken.

Egel gefilmd in Zomergem

Vorige week een wildcamera gekocht, die we deze nacht voor het eerst hebben uitgeprobeerd in de tuin. De camera begint te filmen en foto's te nemen zodra hij lichaamswarmte registreert. Onmiddellijk succes: een Egel (Erinaceus europaeus) speelde gewillig model!

Meteen ook het eerste filmpje op deze blog.

Blauwe glazenmaker in Zomergem

Deze Blauwe glazenmaker (Aeshna cyaena) kon ik in de vlucht fotograferen, dankzij een korte sluitertijd, mooi weer, en een dosis geduld. Daaronder details van de kop, het borststuk, en de vleugel.

Donkere kraaiachtigen in Vlaanderen

Vaak, zo merken wij in onze omgeving, verwarren niet-vogelkijkers zwarte kraai, roek en kauw. De Zwarte kraai (Corvus corone), bovenste foto, en de Roek (Corvus frugilegus), foto eronder, lijken nogal op elkaar, maar de roek heeft een onbepluimde, lichtgrijze snavelbasis, een statige, ietwat schommelende manier van lopen, en slordig aflopende veren aan de poten ('broek'). De Kauw (derde foto) is kleiner, heeft een blauwachtige iris en een grijze nek. De roek is onze streken vooral een wintervogel (hoewel er in Vlaanderen ook broedkolonies zijn), terwijl zwarte kraai en kauw het hele jaar door in groten getale voorkomen. De Bonte kraai (Corvus cornix), vierde foto, komt quasi nooit in het binnenland voor en is in België ook aan de kust zeer zeldzaam. De bonte kraai onderscheidt zich van de zwarte kraai door zijn verenkleed. De Raaf (Corvus corax), laatste foto, tenslotte komt niet in Vlaanderen voor (wel in Wallonië).  Het is de grootste kraaiachtige ter wereld, en onze grootste zangvogel. De raaf wordt meestal in de vlucht gezien en is dan herkenbaar aan zijn geruite staart. Herintroductieprogramma's zoals op de Hoge Veluwe in Nederland zijn succesvol.

Heksenboter in Zomergem

Heksenboter (Fuligo septica) behoort tot de Myxomyceten of Slijmzwammen. Het wordt niet tot het dierenrijk gerekend, maar ook niet tot het plantenrijk.

Net als paddenstoelen en varens ontstaat een slijmzwam uit een spore, een soort van primitief zaadje. Uit een spore van een slijmzwam komen na kieming één tot vier amoeben (protoplasmen)  tevoorschijn: eencellige organismen die zich voeden met bacteriën en schimmels. Als ze groot genoeg zijn begint de celdeling, en kunnen omvangrijke kolonies ontstaan. 

Na versmelting ontstaan zygoten, die zich op dezelfde wijze voeden met bacteriën, schimmels en ander organisch materiaal. In deze fase neemt de protoplasmamassa enorm toe, dit wordt het plasmodium (zie eerste foto) genoemd. Opvallend is dat het plasmodium zich kan verplaatsen, op zoek naar voedsel of betere omstandigheden. Op dezelfde foto ziet men links van de heksenboter gele sporen, waaruit blijkt dat er een verplaatsing naar rechts is gebeurd.

Na enige dagen gaat het plasmodium over tot vruchtvorming,  en droogt het helemaal op. Wat blijft is een plakkaat met sporen die door de wind en door dieren (bijvoorbeeld slakken) worden verspreid (zie de tweede foto).

Ongelooflijk maar waar: slijmzwammen kunnen leren, hebben een primitief geheugen, en kunnen in een doolhof de meest gunstige weg vinden naar voedsel.

Heksenboter lijkt op boter, maar is het duidelijk niet: de boter, zo dacht men vroeger,  moest wel gekarnd zijn door een heks – vandaar de naam.

Muurtekening in Glasgow

Om de asgrauwe troosteloosheid van sommige delen van Glasgow te maskeren heeft men op verscheidene gebouwen immense, en vaak zeer mooie, muurschilderingen aangebracht. Onderstaand “fresco” vonden wij bijzonder geslaagd. Let op de verhoudingen ten opzichte van de auto, en op de lieflijkheid van de roodborstjes tegenover de stoerheid van het afgebeelde personage.