De Hoornaar (Vespa crabro) is de grote broer van de ‘gewone’ wesp die u in de zomer komt ergeren bij het nuttigen van een frisdrank. De hoornaar, die deel uitmaakt van de familie van de plooivleugelwespen, is dubbel zo groot (3,5 cm!), en ziet er daardoor gevaarlijker uit. Behalve door zijn afmeting valt hij ook op door zijn roodbruine kop en borststuk. De rest van het achterlijf is geel met zwarte dwarstekening, zoals bij de gewone wesp. Anders dan gewone wespen zijn hoornaars niet geïnteresseerd in zoetigheid.
Hoornaars hebben een slechte reputatie: onterecht meent men dat een steek gevaarlijk, zelfs levensbedreigend zou zijn. Een hoornaar is echter zachtaardiger en beduidend minder agressief dan een andere wesp, en als hij bij bedreiging toch steekt zijn de gevolgen identiek aan die van een ‘gewone’ wespensteek: hoogstens komt de angel iets dieper in de huid terecht en wordt de steek iets pijnlijker – zonder daarom gevaarlijker te zijn. Hoornaars komen meer en meer in onze streken voor, en het valt mij op dat ze dit najaar bijzonder talrijk zijn: ik kom ze zowat in elke tuin en elk bos tegen.
Bij het optreden van de eerste nachtvorst sterven alle hoornaars, behalve de bevruchte vrouwtjes. Zij worden de koninginnen van de volgende generatie. In de zomer worden de eerste werksters geboren, daarna geslachtsrijpe vrouwtjes en angelloze mannetjes.
1 opmerking:
Op de tweede foto staat er volgens mij een zweefvlieg ;) Wel ook 'n hele mooie!
Een reactie posten