De Ransuil (Asio otus) is voor mij de meest geheimzinnige uil. De oorpluimen hebben geen echte functie, en zijn niet altijd te zien. In Zomergem doet de ransuil het eerder goed, maar hem ontmoeten doe je zelden, zeker zo dicht als op deze foto's. De onderste foto werd een paar maanden geleden overdag gemaakt toen een jonge ransuil een berk in onze tuin had uitgekozen als roestplaats - jammer genoeg maar voor enkele maanden. De foto bovenaan is van gisteren, en werd in het aardedonker gemaakt, met behulp van een spot en een flits. Ransuilen doen daar niet moeilijk over: zij blijven gewoon zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten