De zwarte wegmier (Lasius niger) is amper 4 mm groot, en vindt men overal: onder terrastegels, onder hout… kortom overal in de tuin waar er beschutting kan worden gevonden.
Deze mier is tuk op zoetigheid, die hij vooral vindt in bloemen en bij bladluizen: via buisjes op het achterlijf (‘sifonen’) scheiden bladluizen immers een zeer zoete vloeistof af, die de mieren graag meenemen naar het nest. Bladluizen worden zelfs door de mieren gemolken: door met hun pootjes te trommelen op het achterlijf van de bladluis, gaat deze nog meer vloeistof afscheiden. Dit kan men zien op de tweede foto.
Kolonies bladluizen worden door de mieren verdedigd tegen al wat een bedreiging kan vormen, bv. de larven van lieveheersbeestjes - die eten immers graag bladluizen.
Bladluizen worden door de mieren ook verplaatst van de ene plant naar de andere, en zelfs (bijvoorbeeld bij slecht weer) naar het nest meegenomen – de bladluizen worden bovendien door de mieren terug op de juiste plant gezet zodra de weersomstandigheden terug beter zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten