Wintervoederplaats in Zomergem

De voederplaats in de tuin, begin december opgezet, is gisteren verwijderd... tijd voor de vogeltjes om zélf terug de handen uit de mouwen te steken.

Hoewel de winter absoluut niet streng was met hoogstens enkele nachten vrieskou, hebben we kunnen genieten van een gefladder van jewelste. Kool- en pimpelmees, ring- en huismus en turkse tortel waren sterkst vertegenwoordigd, met een constante aanwezigheid van minimum 20 exemplaren per soort. Verder nog kunnen noteren: staartmees (een groepje waarvan er, net als 2 jaar geleden, één koppeltje is gebleven), roodborst, winterkoning, heggenmus, goudhaan (één koppel, dat nu broedgedrag vertoont), merel, zanglijster, grote bonte specht, houtduif (al jaren hetzelfde exemplaar met de afhangende vleugel), sijs (één keer 2 exemplaren), groenling, vink, zwarte mees (invasief voorkomen in Vlaanderen, met een constante aanwezigheid van 2 exemplaren tot begin januari), ekster en spreeuw.

Met zijn allen verorberden deze gulzigaards: 15 kilo pindanootjes,10 kilo havermout met gedroogde meelwormen, 2 kilo zonnebloempitten, 15 kilo fijn vogelzaad (in de silo), 40 kilo gebroken kippenzaad (als strooizaad), aardappel- en broodresten, pindakaas met zaden en vruchten en massa's appels (overgehouden uit de tuin).

Hieronder een foto van de voederplaats - die elk jaar iets groter lijkt te worden...

Bruine kikker in het Maldegemveld

Kikkers trekken dezer dagen massaal naar poelen en vijvers om daar te paren en eitjes te leggen. Dit koppel kwam ik tegen op een aardeweggetje. Hoewel de bovenste kikker groen is, gaat het wel degelijk om de bruine kikker (Rana temporaria): kenmerkend en tevens een van de verschillen met andere kikkersoorten is de bruine wangvlek. De kleurtekening van het lichaam varieert verder van groenachtig grijs tot kastanjebruin of geel.

Huisspitsmuis in Zomergem

Huisspitsmuizen (Crocidura russula) komen vaak voor in tuinen. Ze leven solitair. De oorschelpen zijn bij deze soort goed te zien. Het exemplaar op de foto's kon ik fotograferen nadat ik het eerst vriendelijk doch krachtdadig had verzocht onze woning te verlaten...

Gaspeldoorn in het Maldegemveld... en in Schotland

Gaspeldoorn (Ulex europaeus) geeft in het voorjaar een zoete, bedwelmende geur af, zeker wanneer hij, zoals aan de Schotse kusten (zie eerste foto) massaal voorkomt. In België moeten we tevreden zijn met hier en daar een struikje, zoals in het Maldegemveld (tweede foto).

Voorjaarsbloeiers in de Assels

Men dient nog wat te zoeken, maar ze zijn er echt wel: de eerste bloemetjes van 2016.

Hieronder, in volgorde: klein hoefblad (Tussilago farfara), madeliefje (Bellis perennis), gewone paardenbloem (Taraxacum officinale s.l.) en speenkruid (Ficaria verna).

De Scheldemeersen in Zevergem

Een deel van de Zevergemse Scheldemeersen is ondergelopen, zelfs dit populierenbos.

Aalscholvers in de Bourgoyen

De aalscholvers (Phalacrocorax carbo) hebben net hun nesten terug ingenomen, zoals elk jaar op dezelfde plaats in de Bourgoyen. De bomen zijn dood, te wijten aan de massa's uitwerpselen die ze te verduren krijgen. Aalscholvers vliegen af en aan, en zijn in deze periode van het jaar bijzonder luidruchtig.

De eerste foto geeft een overzicht van de bomen waarin wordt gebroed - of eerder: waarin zàl worden gebroed, de tweede foto toont één van de boomkruinen met de verschillende nesten.

Zonnestralen boven Ursel

Zonnestralen zijn goed zichtbaar als de atmosfeer vochtig is, omdat het licht dan beter verstrooid wordt. Zonnestralen lopen parallel aan elkaar, maar door het perspectief lijkt het alsof ze divergeren. Hier een zicht op de velden rond Ursel.

Nachtvorst in Zomergem

Vanochtend kregen de eerste bloemen te kampen met een laagje vorst. Hieronder krokus (Crocus spec.), madeliefje (Bellis perennis) en sneeuwklokje (Galanthus nivalis).

Buidelmees in De Lange Velden

De buidelmees (Remiz pendulinus) is onze kleinste en tevens meest zeldzame mees. Heel af en toe is er een broedgeval in België, maar de meeste exemplaren worden gezien van half september tot eind april, en dit steeds waar er massaal grote lisdodde (Typha latifolia) voorkomt. Onderaan de pluisjes van deze plant leven immers kleine larves, die het hoofdvoedsel van de buidelmees uitmaken. De aanwezigheid van de buidelmees in De Lange Velden in Wondelgem is intussen wijd en zijd gekend, dus vaak zijn er natuurfotografen present, alle op zoek naar de diertjes. Een paar dagen geleden had ik het geluk een kwartiertje helemaal alleen te zijn met 5 buidelmeesjes, die zich van mijn aanwezigheid niets aantrokken, en vrolijk verder foerageerden. Uniek!

Krakeend in De Lange Velden

De krakeend (Anas strepera) doet het de laatste 10 à 20 jaar opmerkelijk goed in onze contreien. Het eendje is kleiner dan de wilde eend (Anas platyrhynchos), en kan van ver verward worden met het vrouwtje wilde eend. De krakeend heeft echter steeds een witte spiegel (niet altijd zichtbaar op het water), en het mannetje heeft achteraan opvallende zwarte delen. In De Lange Velden laten ze zich makkelijk benaderen. De foto's tonen mannetjes.